Mijn zwager tipte mij deze Nick Hensley CD een tijdje geleden. Als muziekliefhebbers zitten we qua genre op hetzelfde spoor, en geven elkaar wel eens een incidentele impuls. Flarden van Love Songs for Angry Men kwamen af en toe voorbij vanuit een nabije digitale bron. Stiekem moest ik soms kijken naar de display op mijn scherm: “Wie is dit?” Simpel dit is het soort muziek dat er toe doet! Echter voordat ik mezelf aandachtig kon focussen op deze CD, zijn we helaas alweer een maand of 3 verder. Toch heeft mijn Drentse zwager gelijk dat dit een van de betere platen is van 2009. De meeste songs bestaan al een aantal jaren, ondanks dat dit Nick’s eerste solo resultaat is. Een aantal werd al regelmatig gespeeld door de voormalige band van deze nieuwe singer songwriter. Sommige van deze songs zijn zelfs al eerder opgenomen. Wanneer je geluk hebt tref je hiervan nog iets aan op Ebay. Mijn instinct zegt mij echter dat deze akoestische muziek van The District schaars is, want ook al bestaan er diverse live opnames, het materiaal werd slechts verkocht na afloop van concerten. Bij het terziele gaan van deze groep begon acuut Nick’s solocarrière.

Nick Hensley is de enige vaste component tijdens de opnames van deze CD, evenals bij optredens put deze artiest uit een roulerend muzikaal gezelschap. Naast de 14 uitgebalanceerde composities, is de basis van deze plaat zonder enige twijfel de rauwe stem van Nick. Ook al zijn de nummers overwegen semi-akoestisch, ze dragen overduidelijk een hardrock gevoel met zich mee. Ingehouden spanning bij intelligent geschreven materiaal over het ruige rootsy leven. Geen poëtische zelfgenoegzaamheid, maar muziek over alcohol en vrouwen, en andersoortige liefdes. Love Songs for Angry Men luidt de titel, en er sijpelt inderdaad stelselmatig iets door van teleurstelling. Get Off The Fence is een van de kortste nummers, en geeft vereenvoudigd weer de thematiek die Nick Hensley bezingt in zijn muziek. Laten we van de wereld een betere plaats maken, minder complexiteiten, en meer begrip. Maar ook “I’m a Rock ’n Roll fool, who traded his live for a Barstool” Muziek recht uit het hart van een harde jongen die toch eigenlijk weer heel zacht blijkt. Dit is een duidelijke zaak, hiernaar toehalen die man!